Kaisa ako sa mariin na kumokondena sa ibinabang kautusan ng Securities and Exchange Commission (SEC) na ipatigil ang operasyon ng Rappler. Malinaw na isa itong uri ng panggigipit sa karapatan sa malayang pamamahayag.

Last June 4, 2022, Mr. Darren Joe G. Follero received an email coming from the World Literacy Foundation informing him that among 900 applicants from +60 countries, he was selected to be part of the international organization's Youth Ambassador Program 2022. The said program will run from June to August 2022 virtually via a learning management system (LMS) with training modules.

The World Literacy Foundation is a global a non-profit organization striving to ensure that every child regardless of geographic location has the opportunity to acquire literacy skills and books to reach their full potential – succeeding at school and beyond. WLF envisions a world in which every one of us can read and write, in which there is free access to education for all.

On May 14, 2022, Mr. Darren Joe G. Follero was given the opportunity to meet virtually Humanities and Social Science students of University of Saint Anthony-Iriga City in the Province of Camarines Sur where he was honored to be their resource speaker during the year-end recognition and turn-over ceremony of the Humanities and Social Science Department entitled Accolading the Exceptionals 2022 with the theme Honoring the Abode of Humanistas: Accolade for Hardwork and Tenacity.

Titser Di gave his talk entitled Hardships, Tenacity, and Asperities: Reverencing the Abode of Humanistas. The talk focused on knowing the true identity of being a Humanista and the different challenges faced by a Humanista Leader and how to overcome them the Humanista way.

Bilang isang guro, napa-proud ako sa ipinakikitang pagtindig ng kabataan ngayon sa mga usaping panlipunan. Hindi ko ito gaanong nakita at naramdaman sa henerasyon namin na ipinanganak mula 1993-1995. Naging mulat kasi kami (ako, personally) sa isang uri ng edukasyon na nagdidikta sa kung ano ang dapat isipin at dapat ikonsiderang tama at mali. Malayong malayo sa klase ng edukasyon na meron ang kabataan ngayon. Noon, kapag ang isang bata pinasagutan ng isang mathematical equation, kahit tama ang lumabas na sagot, hindi tatanggapin ng guro kapag ibang proseso ang ginawa ng bata taliwas sa kung ano ang tinuro ng guro sa kanya. Noon din, kapag nagtuturo ng akdang pampanitikan si titser, ang dapat kilalanin na tamang interpretasyon ay 'yung galing kay titser at mali kapag may sariling interpretasyon ang bata lalo na kung taliwas ito sa paniniwala ng titser. Pero ngayon, mas humanistiko ang approach ng ilang mga makabagong guro. Siguro dahil noong sila pa ang nag-aaral, naranasan nilang patahimikin. Naranasan nila na ma-invalidate 'yung sarili nilang pamamaraan ng pagkatuto. Naranasan nila na diktahan kung ano ang dapat isipin at gawin. Kaya ngayon, nagiging bukás na sila sa pagtanggap ng mga saloobin ng kabataan. Kasi 'yun naman talaga ang tunay na layunin ng isang paaralan: na kasabay ng pagkatuto ng mga bata mula sa kanilang mga guro, dapat binubuksan din ng mga guro ang kanilang isip at damdamin na matuto mula sa mga karanasan at kuwento ng kanilang mga estudyante. Kasi ayon nga kay Paulo Freire na siyang sumulat ng Pedagogy of the Oppressed, ang edukasyon ay isang pagpapakita ng pagiging malaya, at ang edukasyon ay isa behikulo kung saan dapat isagawa ang malayang pagkilos at pagkakataon ng mga mag-aaral tungo sa kaunlaran ng kanilang kaalaman. At dito ako ngayon nanggagaling bilang isang guro. Tapós na tayo sa panahon kung saan si titser ang siyang nagdidikta sa mga estudyante kung ano ang dapat nilang paniwalaan. Panahon na para bigyan natin ng kalayaan ang mga bata na magdesisyon para sa kanilang kapakanan. Pero, naandyan pa rin ang pagsiguro na tayo ay nakaalalay at gumagabay sa kanila at napapanatili ang respeto at kabutihang asal sa pakikipagtalastasan sa kapwa. Dahil sabi nga ni Margaret Mead, "Children must be taught how to think, not what to think." Dahil ang pagiging isang guro ay hindi kailanman pagiging isang diktador o manipulator. Ang pagiging isang guro, lalo na sa panahon ng ika-21 siglo, ay tagapagpadaloy ng pagkatuto o learning facilitator ng mga bata na uhaw sa pagkatuto.

The University Student Council for the Academic Year 2021-2022 of Philippine Normal University-Manila campus invited Mr. Darren Joe G. Follero on September 11, 2021 to be one of the special guests during the special episode of PNU Teach Talk which was in celebration of the World Teachers' Month.

With him were fellow educators Mr. Reggie M. Parico, Miss Ma. Theresa S. Natividad, and Mr. Jonathan V. Geronimo. During the first installment of PNU Teach Talk, they talked about the different things that make the teaching profession interesting and at the same time challenging, most especially during the time of the pandemic.

The event was organized by PNU-USC headed by its chairperson, Mr. Emman Vecino, in partnership with the Bread Society-PNU.

Photo courtesy of Priscilla Du Preez

Lahat tayo may kanya-kanyang kuwento. Bawat isa sa atin ay nagbi-behave depende sa kung anong klaseng sitwasyon meron tayo sa ating personal na buhay. Kaya sa tuwing may mga pagkakataon na hindi umaayon sa gusto nating ang mga nangyayari, bago tayo mag-respond, subukan nating i-access muna ang sitwasyon. Baka kasi may rason kung bakit nangyayari ang mga bagay. Kaya pang-unawa ang hindi dapat tayo mawawalan, lalo na't mga guro tayo. Sa panahon ngayon, hindi kasi natin talaga masasabing we are all in the same boat. Oo, lahat tayo problemado dahil sa pandemya pero hindi tayo pare-pareho ng bigat ng pinagdaraanan. Kaya pang-unawa at balidasyon ng nararamdaman ang kailangan ng bawat isa. Hindi katanggap-tanggap na sabihing nakapag-adjust na tayo kasi hanggang ngayon, nag-aadjust pa rin tayo. What more ang mga bata? Hindi ba ang pangunahing katangian ng mga 21st century learner ay ang pagiging proactive? Pero iba kasi ang sitwasyon natin ngayon. Walang personal na pakikisalamuha ang mga bata sa bawat isa lalo na sa kanilang mga kaibigan at kamag-aral kaya hindi nila naipakikita sa atin ang pagiging proactive nila. Dumidepende rin kasi ang pagiging proactive nila sa mga taong nakakasama nila. At alam naman natin na sa edad gaya ng sa kanila, ng mga high school student, mas komportable sila sa mga kaibigan nila na ngayon ay hindi nila nakakasama. Kaya unawain natin sila. Kung ang iba sa atin sanay na kasama ang pamilya at kontento na ang laging kasama ay ang pamilya nila, para sa iba, torture 'yun kung ituring. Babalik tayo sa prinsipyong We do not belong to the same boat. Kaya again, pang-unawa ang kailangan. PANG-UNAWA.